۱۳۹۰ مهر ۱۶, شنبه

بهمن لایت

نه مخاطب جان
دیگر
هر چقدر هم که
سرِ چهار راهِ شک هایت
منتظر بمانی،
هیچ زنی خطِ عابرِ پیاده ات
نخواهد شد!
حالا تو
همه ی خیابان های مسدود را
یک طرفه برگرد

چراغ های هیزِ چشمک زن
همه شاهند
که خیالت
صبح یک روزِ پیج شنبه
از زمستان
از سرِ دخترکی نابالغ
به روی سنگفرش های
خیابان ولی عصر پاشید؛

خیالت نباشد،
خودت را روشن کن
آرام
پک بزن تنهاییت را
بگمانم زمان زودتر
 بگذرد برایت.

هیچ نظری موجود نیست: