۱۳۸۹ مرداد ۲۴, یکشنبه

ستاره

راست است،
دلم برایت تنگ شده است
کاش از راه می رسیدی
با همان پیراهن آبیت
که رنگ آسمان بود
با خط هایی سفید
که اگر دریا بودی حتم داشتم
به رنگ کف بوسه هایت
بر ساحل می شد
می بینی تو هم این روزها
به تلخی دریا شده ای
اما فکرش را بکن
اگر
از پشت این همه دلتنگی
سر می رسیدی
با همان پیراهن آبیت؛
من
در زیر آسمانت به خواب می رفتم
و تو
تمام شب
برایم از آن بالا
چشمک می زدی



هیچ نظری موجود نیست: